Genieten van zwanger zijn. Dat hoort. Hoe vaak krijg je niet de opmerking “lekker zeg, geniet er maar van!” als je zwanger bent. Ik zeg dan maar altijd netjes dankjewel, maar ondertussen denk ik “waar moet ik dan precies van genieten?”.
Genieten van zwanger zijn, is het wel echt genieten?
Al maanden ben ik niet fit, heb elke dag hoofdpijn, ik voel me moe en na een drukke dag moet ik echt een dag rustig aan doen. Ik voel me niet mezelf: hardlopen is niet te doen, ik moet oppassen met bepaalde oefeningen en ik voel me gewoon soms een slappeling. Ik weet heel goed dat mijn lichaam het momenteel drukker heeft met belangrijkere dingen, maar dat maakt het niet minder moeilijk te accepteren dat ik opeens zo anders functioneer.
Mijn lichaam verandert
En dan is er nog dat veranderende lichaam. Logisch dat je als zwangere dikker wordt. Maar het is toch echt wel even wennen! Ik ben nu 17 weken zwanger en voor bekenden zie ik er ook wel echt zwanger uit. Voor vreemden ben ik nu eerder een beetje chubby. Ik kan niet wachten tot het een echt zwanger buikje is geworden. Ik vind dit tussenin-lichaam niet zo leuk. Behalve mijn buik zijn vooral mijn rug, billen en benen gegroeid. Echt niet leuk! En mijn borsten niet te vergeten. Heb ik net 3 bh’s in een maatje groter aangeschaft, lijken die ook alweer aan de krappe kant. Nou, da’s genieten van zwanger zijn…
Nieuwe kleding
Ik heb inmiddels al wat positiekleding aangeschaft. Ook dat vond ik echt niet leuk. Ik vind bijna alle kleding echt heel degelijk en totaal niet mijn stijl. Inmiddels heb ik een jeans met scheuren en studs gevonden en een zwarte jeans met coating. In ieder geval 2 hippe broeken dus. Beide hebben een brede buikband, maar omdat ik nog niet zo’n grote buik heb, zijn die banden nog te groot en moet ik ze omslaan. Zit ook weer niet heel comfortabel. Een positiewinterjas is onderweg (wat een geluk dat het nu midden oktober gewoon nog 24 graden is, en een jas niet nodig is, want mijn leren jasje gaat met geen mogelijkheid meer dicht). Positieshirts wil ik eigenlijk niet, ik ga gewoon hemdjes dragen met vestjes erover. Toch wel een duur grapje, dat zwanger zijn. Vooral omdat je elke zoveel maanden toch weer uit je nieuwe kleding groeit.
Ook qua kleding zit ik dus in een tussenfase. Ik draag al 3 weken lang zowat elke dag dezelfde skinny jeans, eentje die lekker laag zit en waar ik dus nog prima in pas. En daarbij wat lossere shirtjes, zodat ik mijn buikje nog enigszins kan verbloemen. Het is vooral mijn rug waar ik me nu aan stoor. Echt lekker genieten van zwanger zijn, hè!
Sporten
En dan het grootste struikelblok. Sporten. Al vanaf het eerste moment (toen ik nog niet eens een zwangerschapstest had gedaan) kon ik al niet meer hardlopen. Ik was binnen een kilometer doodmoe en niet veel later kwamen daar die steken in mijn buik bij. Ik mis het zo! Vanwege de vermoeidheid lukte het de eerste maanden ook niet om naar de sportschool te gaan. Gelukkig lukt het sinds enkele weken weer om 1 a 2x per week een les club power te geven en te volgen en ben ik dit weekend voor het eerst zelf weer de sportschool in gedoken voor een krachtsessie. Ik voelde me zo fijn daarna! Alsof ik even weer mezelf was. Ondanks dat mijn borsten inmiddels bijna uit mijn sportbh vallen en ik vrees dat mijn sportbroeken niet lang meer over mijn buik passen.
Vandaag is het de dag na die trainingssessie en heb ik me ziek moeten melden. Of het door de training komt weet ik niet, maar ik voel me vandaag zo slap en gammel, en mijn hoofd lijkt wel uit elkaar te barsten. Het gekke is dat ik dit vaker heb na een training. Zou het dan toch net wat te veel energie kosten? Ik ben zo jaloers op al die collega instructrices die zonder een centje pijn tot 35 weken les konden blijven geven. Dan ga ik toch wel aan mezelf twijfelen, kan ik wel genieten van zwanger zijn?
Het is voor een goed doel
Tot zover de argumenten waarom ik zwanger zijn nog helemaal niet leuk vind. Kort samengevat: ik ben mezelf een beetje kwijt en ik vind er niks aan.
Maar, om maar weer even die good old dooddoener erbij te halen: het is voor een goed doel.
Ik moet ook eigenlijk niet klagen, want behalve de vermoeidheid gaat mijn zwangerschap echt voorspoedig. Ik heb tot nu toe nauwelijks kwaaltjes en de hormonen lijken me redelijk met rust te laten. Maar genieten van zwanger zijn? Nee, dat herken ik niet.
Ik weet in ieder geval dat ik door te trainen lekkerder in mijn vel zit, dus ik wil echt proberen dat in te passen in mijn weekschema. Dat betekent dat ik dus geen trainingssessies moet plannen op weekenddagen als ik daarnaast nog meer dingen heb gepland die energie kosten (zoals het hele huis poetsen of een middagje shoppen). Dat is blijkbaar toch te veel voor deze oma. Het blijft dus wel even passen en meten, maar ik weet zeker dat ik er mijn weg in ga vinden. Ik hou jullie op de hoogte!
Wil je weten wat ik momenteel voor krachtschema volg? Klik dan hier.
Liefs, Ellen
Eva is nog helemaal niet bezig met fitmommy zijn. Als student zet zij regelmatig de Groningse kroegen op z’n kop. Zij vroeg zich af hoeveel calorieën ze verbrandt tijdens een goed avondje stappen.